سیستم اعلام حریق

سیستم اعلام حریق ، آموزش تعمیر انواع برد های الکترونیکی :تعمیر اینورتر و PLC، تعمیر برد لوازم خانگی ، تعمیر برد تجهیزات پزشکی ، برق صنعتی و… ارائه مدرک فنی و حرفه ای آموزش تعمیر برد توسط دکتر میلاد طاهریان با پاور به راحتی مهاجرت کاری کنید .

با آموزشگاه فنی پاور دوره های تخصصی تعمیرات برد حرفه ای یاد بگیرید و مدرک بین المللی از دانشکده فنی ترکیه بگیرید.

 

برای آموزش تعمیرات تخصصی برد الکترونیک برای مهاجرت سایت آموزشگاه مهاجرتی  پاور بشوید و مدرک بین المللی و مدرک فنی و حرفه ای دریافت کنید . آموزش تعمیر برد لوازم خانگی ، تعمیر برد لوازم خانگی اینورتر ، تعمیر برد اینورتر ، تعمیر درایو ، آموزش تعمیر اینورتر ، آموزش تعمیر درایو ، تعمیر برد پی ال سی PLC ،آموزش تعمیر برد پی ال سی PLC .

آموزش برق صنعتی برای مهاجرت ، آموزش تعمیر موبایل برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد به روش مهندسی معکوس برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد تجهیزات پزشکی برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد پی ال سی PLC برای مهاجرت ، آموزش تعمیر اینورتر برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد لوازم خانگی  برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد هلیکوپتر و هواپیما برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد کواد کوپتر برای مهاجرت

آموزش تعمیر برد کامپیوتر و لپ تاپ برای مهاجرت ، آموزش تعمیر برد رباتیک برای مهاجرت ، آموزشگاه فنی مهاجرتی پاور جز  بهترین آموزشگاه ها در تهران است ، سایت آموزشگاه فنی و حرفه ای تعمیر برد پاور .آموزشگاه فنی و حرفه ای و مهاجرتی پاور در تهران زیر نظر استاد میلاد طاهریان.

سیستم اعلام حریق

 

سیستم اعلام حریق (Fire Alarm System) یک سیستم ایمنی است که برای تشخیص آتش سوزی و هشدار به افراد در مورد خطر طراحی شده است. این سیستم ها از حسگرهای دود، حرارت، گاز و سایر حسگرها استفاده می کنند تا آتش سوزی را تشخیص دهند و سپس با استفاده از آژیر، چراغ های چشمک زن، و سایر روش های هشدار دهنده، افراد را مطلع کنند.

 

اجزای اصلی سیستم اعلام حریق:

 

حسگرها:

حسگر دود: دود ناشی از آتش سوزی را تشخیص می دهد.

حسگر حرارت: افزایش غیرعادی دما را تشخیص می دهد.

حسگر گاز: گازهای قابل اشتعال را تشخیص می دهد.

حسگر شعله: شعله آتش را تشخیص می دهد.

کنترل پنل: سیگنال های حسگرها را دریافت می کند و سیستم را کنترل می کند.

دستگاه هشدار: آژیر، چراغ های چشمک زن و سایر روش های هشدار دهنده را فعال می کند.

باتری پشتیبان: در صورت قطع برق، سیستم را فعال نگه می دارد.

سیستم اعلام حریق: اطلاعات مربوط به آتش سوزی را به مرکز کنترل ارسال می کند.

 

انواع سیستم های اعلام حریق:

 

سیستم های معمولی: همه حسگرها به یک مدار مشترک متصل می شوند و در صورت فعال شدن هر حسگر، آژیر به صدا در می آید.

سیستم های آدرس پذیر: هر حسگر دارای آدرس منحصر به فردی است و کنترل پنل می تواند محل دقیق آتش سوزی را تشخیص دهد.

سیستم های ترکیبی: ترکیبی از سیستم های معمولی و آدرس پذیر هستند.

 

مزایای سیستم اعلام حریق:

 

کاهش خطر آتش سوزی: با تشخیص سریع آتش سوزی، فرصت خاموش کردن آن قبل از گسترش افزایش می یابد.

حفاظت از جان و مال: با هشدار به موقع، افراد می توانند به سرعت و به طور ایمن از محل خطر خارج شوند.

کاهش خسارات مالی: با تشخیص سریع آتش سوزی، خسارات ناشی از آن به حداقل می رسد.

 

نکات مهم:

 

نصب و نگهداری سیستم اعلام حریق: نصب و نگهداری سیستم اعلام حریق باید توسط متخصصان مجرب انجام شود.

آزمایش منظم: سیستم اعلام حریق باید به طور منظم آزمایش شود تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.

آموزش: کارکنان باید در مورد نحوه استفاده از سیستم اعلام حریق آموزش ببینند.

 

نتیجه گیری:

 

سیستم اعلام حریق یک سیستم ایمنی ضروری برای هر ساختمان است. با نصب و نگهداری صحیح این سیستم، می توان خطر آتش سوزی را به طور قابل توجهی کاهش داد و جان و مال افراد را حفظ کرد.

 

 

نحوه نصب سیستم اعلام حریق چگونه است؟

 

 

نصب سیستم اعلام حریق یک فرآیند پیچیده است که نیاز به تخصص و مهارت دارد. بهتر است این کار توسط متخصصان مجرب انجام شود. با این حال، درک کلی از مراحل نصب می تواند مفید باشد:

 

برنامه ریزی و طراحی:

 

بررسی ساختمان: متخصصان باید ساختمان را به دقت بررسی کنند تا نیازهای سیستم اعلام حریق را تعیین کنند. این شامل شناسایی مناطق خطرناک، تعداد طبقات، نوع ساختمان، و سایر عوامل مرتبط است.

طراحی سیستم: بر اساس بررسی ساختمان، نقشه ای از سیستم اعلام حریق طراحی می شود. این نقشه شامل محل قرارگیری حسگرها، کنترل پنل، دستگاه های هشدار دهنده، و سایر اجزای سیستم است.

انتخاب تجهیزات: متخصصان باید تجهیزات مناسب را با توجه به نوع ساختمان، نیازهای ایمنی، و بودجه انتخاب کنند.

 

نصب تجهیزات:

 

نصب حسگرها: حسگرها باید در مکان های مناسب نصب شوند تا بتوانند آتش سوزی را به طور موثر تشخیص دهند.

نصب کنترل پنل: کنترل پنل باید در محلی امن و قابل دسترسی نصب شود.

نصب دستگاه های هشدار دهنده: دستگاه های هشدار دهنده باید در مکان هایی نصب شوند که به طور واضح شنیده شوند.

نصب سیم کشی: سیم کشی سیستم باید به طور صحیح و ایمن انجام شود.

 

آزمایش و راه اندازی:

 

آزمایش سیستم: پس از نصب، سیستم اعلام حریق باید به طور کامل آزمایش شود تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.

راه اندازی سیستم: سیستم باید به طور صحیح راه اندازی شود و با سایر سیستم های ایمنی ساختمان هماهنگ شود.

 

آموزش و نگهداری:

 

آموزش کارکنان: کارکنان باید در مورد نحوه استفاده از سیستم اعلام حریق آموزش ببینند.

نگهداری سیستم: سیستم اعلام حریق باید به طور منظم نگهداری شود تا از عملکرد صحیح آن در طول زمان اطمینان حاصل شود.

 

نکات مهم:

 

مجوزهای لازم: قبل از نصب سیستم اعلام حریق، باید مجوزهای لازم از سازمان های مربوطه اخذ شود.

استانداردهای ایمنی: سیستم اعلام حریق باید با استانداردهای ایمنی ملی و بین المللی مطابقت داشته باشد.

تخصص و مهارت: نصب و نگهداری سیستم اعلام حریق باید توسط متخصصان مجرب انجام شود.

 

نتیجه گیری:

 

نصب سیستم اعلام حریق یک فرآیند پیچیده است که نیاز به تخصص و مهارت دارد. برای اطمینان از عملکرد صحیح و ایمنی سیستم، بهتر است این کار توسط متخصصان مجرب انجام شود.

آموزش رایگان تعمیرات برد در سایت > اینستاگرام > آپارات > یوتیوب آموزشگاه تخصصی تعمیرات برد پاور . آموزش تعمیر بردهای الکترونیکی pdf . آموزش تعمیر برد الکترونیکی رایگان . تعمیر برد الکترونیک .

چه نوع حسگرهایی برای سیستم اعلام حریق مناسب هستند؟

 

انتخاب نوع حسگر مناسب برای سیستم اعلام حریق، بستگی به نوع ساختمان، محل نصب، و نوع خطرات احتمالی دارد. در اینجا انواع رایج حسگرها و کاربردهای آنها را بررسی می کنیم:

 

حسگرهای دود (Smoke Detectors):

 

حسگرهای یونیزاسیون (Ionization Smoke Detectors):

به ذرات ریز دود حساس هستند و برای تشخیص آتش سوزی های سریع و با شعله زیاد مناسب هستند.

در برابر دود غلیظ و چرب کارایی کمتری دارند.

حسگرهای نوری (Photoelectric Smoke Detectors):

به نور پراکنده شده توسط ذرات دود حساس هستند و برای تشخیص آتش سوزی های کند و با شعله کم مناسب هستند.

در برابر دود غلیظ و چرب کارایی بیشتری دارند.

حسگرهای ترکیبی (Combination Smoke Detectors):

ترکیبی از حسگرهای یونیزاسیون و نوری هستند و برای تشخیص انواع مختلف آتش سوزی مناسب هستند.

 

حسگرهای حرارت (Heat Detectors):

 

حسگرهای حرارتی ثابت (Fixed Temperature Heat Detectors):

در دمای از پیش تعیین شده ای فعال می شوند و برای تشخیص آتش سوزی های با دمای بالا مناسب هستند.

حسگرهای حرارتی افزایشی (Rate-of-Rise Heat Detectors):

به سرعت افزایش دما حساس هستند و برای تشخیص آتش سوزی های سریع و با دمای بالا مناسب هستند.

حسگرهای حرارتی ترکیبی (Combination Heat Detectors):

ترکیبی از حسگرهای حرارتی ثابت و افزایشی هستند و برای تشخیص انواع مختلف آتش سوزی مناسب هستند.

 

حسگرهای گاز (Gas Detectors):

 

حسگرهای گاز قابل اشتعال (Combustible Gas Detectors):

گازهای قابل اشتعال مانند متان، اتان، پروپان و بوتان را تشخیص می دهند.

حسگرهای گاز سمی (Toxic Gas Detectors):

گازهای سمی مانند مونوکسید کربن، دی اکسید کربن، و گازهای سمی دیگر را تشخیص می دهند.

 

حسگرهای شعله (Flame Detectors):

 

حسگرهای شعله مادون قرمز (Infrared Flame Detectors):

به تابش مادون قرمز ناشی از شعله آتش حساس هستند.

حسگرهای شعله فرابنفش (Ultraviolet Flame Detectors):

به تابش فرابنفش ناشی از شعله آتش حساس هستند.

 

حسگرهای چند منظوره (Multi-Sensor Detectors):

 

حسگرهای دود و حرارت (Smoke & Heat Detectors):

ترکیبی از حسگرهای دود و حرارت هستند و برای تشخیص انواع مختلف آتش سوزی مناسب هستند.

حسگرهای چند منظوره (Multi-Sensor Detectors):

ترکیبی از حسگرهای دود، حرارت، گاز و شعله هستند و برای تشخیص انواع مختلف آتش سوزی مناسب هستند.

 

نکات مهم:

 

نوع ساختمان: نوع ساختمان، نوع حسگرهای مناسب را تعیین می کند. به عنوان مثال، در ساختمان های مسکونی، حسگرهای دود و حرارت ترکیبی مناسب هستند، در حالی که در کارخانه ها، حسگرهای گاز و شعله نیز ممکن است لازم باشند.

محل نصب: محل نصب حسگرها باید به دقت انتخاب شود تا بتوانند آتش سوزی را به طور موثر تشخیص دهند.

نوع خطرات احتمالی: نوع خطرات احتمالی، نوع حسگرهای مناسب را تعیین می کند. به عنوان مثال، در کارخانه های شیمیایی، حسگرهای گاز قابل اشتعال و سمی لازم هستند.

 

نتیجه گیری:

 

انتخاب نوع حسگر مناسب برای سیستم اعلام حریق، یک تصمیم مهم است که باید با توجه به نوع ساختمان، محل نصب، و نوع خطرات احتمالی انجام شود. استفاده از حسگرهای مناسب، می تواند به طور قابل توجهی خطر آتش سوزی را کاهش دهد و جان و مال افراد را حفظ کند.

 

انواع سیستم اعلام حریق

 

سیستم های اعلام حریق به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

 

 سیستم های اعلام حریق متعارف (Conventional Fire Alarm Systems):

 

ساختار ساده: این سیستم ها از ساختار ساده ای برخوردار هستند و از اجزای ساده مانند حسگرها، کنترل پنل و دستگاه های هشدار دهنده تشکیل شده اند.

هشدار عمومی: این سیستم ها به طور کلی هشدار عمومی را برای کل ساختمان صادر می کنند و اطلاعات دقیق در مورد محل آتش سوزی را ارائه نمی دهند.

قیمت مناسب: این سیستم ها به دلیل ساختار ساده و اجزای کم، قیمت مناسبی دارند.

کاربرد: این سیستم ها برای ساختمان های کوچک و کم خطر مناسب هستند.

 

 سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر (Addressable Fire Alarm Systems):

 

ساختار پیچیده: این سیستم ها از ساختار پیچیده تری برخوردار هستند و از اجزای پیشرفته مانند حسگرهای آدرس پذیر، کنترل پنل آدرس پذیر و دستگاه های هشدار دهنده آدرس پذیر تشکیل شده اند.

هشدار دقیق: این سیستم ها می توانند محل دقیق آتش سوزی را شناسایی و به طور دقیق به کاربر اطلاع دهند.

قابلیت برنامه ریزی: این سیستم ها قابلیت برنامه ریزی و تنظیمات مختلف را دارند و می توانند به طور دقیق برای نیازهای هر ساختمان تنظیم شوند.

قیمت بالا: این سیستم ها به دلیل ساختار پیچیده و اجزای پیشرفته، قیمت بالاتری دارند.

کاربرد: این سیستم ها برای ساختمان های بزرگ و با خطر بالا مانند برج ها، مراکز خرید، بیمارستان ها و کارخانه ها مناسب هستند.

 

علاوه بر این دو دسته اصلی، سیستم های اعلام حریق دیگری نیز وجود دارند که می توان آنها را به عنوان زیرمجموعه های دو دسته اصلی در نظر گرفت:

 

سیستم های اعلام حریق بی سیم (Wireless Fire Alarm Systems):

این سیستم ها از حسگرها، کنترل پنل و دستگاه های هشدار دهنده بی سیم استفاده می کنند.

نصب و راه اندازی این سیستم ها آسان تر است و نیازی به سیم کشی ندارد.

سیستم های اعلام حریق شبکه ای (Networked Fire Alarm Systems):

این سیستم ها از چندین کنترل پنل متصل به یک شبکه استفاده می کنند.

این سیستم ها امکان نظارت و کنترل از راه دور را فراهم می کنند.

سیستم های اعلام حریق ترکیبی (Hybrid Fire Alarm Systems):

این سیستم ها ترکیبی از اجزای متعارف و آدرس پذیر هستند.

این سیستم ها انعطاف پذیری بیشتری را ارائه می دهند.

 

انتخاب نوع سیستم اعلام حریق:

 

انتخاب نوع سیستم اعلام حریق مناسب، بستگی به عوامل مختلفی مانند نوع ساختمان، اندازه ساختمان، خطر آتش سوزی، بودجه و نیازهای خاص هر ساختمان دارد.

 

ساختمان های کوچک و کم خطر: سیستم های اعلام حریق متعارف مناسب هستند.

ساختمان های بزرگ و با خطر بالا: سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر مناسب هستند.

ساختمان هایی که نیاز به نصب آسان و بدون سیم کشی دارند: سیستم های اعلام حریق بی سیم مناسب هستند.

ساختمان هایی که نیاز به نظارت و کنترل از راه دور دارند: سیستم های اعلام حریق شبکه ای مناسب هستند.

ساختمان هایی که نیاز به انعطاف پذیری بیشتری دارند: سیستم های اعلام حریق ترکیبی مناسب هستند.

 

نکته:

 

استانداردهای ایمنی: سیستم اعلام حریق باید با استانداردهای ایمنی ملی و بین المللی مطابقت داشته باشد.

تخصص و مهارت: نصب و نگهداری سیستم اعلام حریق باید توسط متخصصان مجرب انجام شود.

دوره های حضوری و غیر حضوری آموزشگاه پاور برای مهاجرت که هم آموزش فنی و هم زبان را آموزش ببینید .

سیستم اعلام حریق در چه صنایعی کاربرد دارد؟

 

تم اعلام حریق در طیف گسترده ای از صنایع کاربرد دارد و از اهمیت بالایی برخوردار است. در واقع، هر صنعتی که با خطر آتش سوزی مواجه است، به سیستم اعلام حریق نیاز دارد. برخی از صنایع که به طور خاص به سیستم اعلام حریق نیاز دارند، عبارتند از:

 

 صنایع تولیدی:

 

صنایع شیمیایی: به دلیل وجود مواد شیمیایی قابل اشتعال و سمی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا دارند.

صنایع پتروشیمی: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال و انفجار، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

صنایع غذایی: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند روغن و چربی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

صنایع نساجی: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند پارچه و الیاف، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

صنایع چوب و کاغذ: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند چوب و کاغذ، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

صنایع فلزکاری: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند روغن و گاز، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

 

صنایع عمومی:

ساختمان های مسکونی: به دلیل وجود ساکنان و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

ساختمان های اداری: به دلیل وجود کارکنان و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

ساختمان های تجاری: به دلیل وجود مشتریان و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

 

 صنایع خدماتی:

 

بیمارستان ها: به دلیل وجود بیماران و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

هتل ها: به دلیل وجود مسافران و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

مراکز خرید: به دلیل وجود جمعیت زیاد و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

موزه ها: به دلیل وجود آثار تاریخی و هنری ارزشمند، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

مکتب ها: به دلیل وجود دانش آموزان و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

 

 صنایع حمل و نقل:

 

هواپیماها: به دلیل وجود مسافران و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

کشتی ها: به دلیل وجود مسافران و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

قطارها: به دلیل وجود مسافران و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

 

 صنایع انرژی:

 

نیروگاه های برق: به دلیل وجود تجهیزات حساس و خطر آتش سوزی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

پالایشگاه ها: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال و انفجار، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

میدان های نفتی و گازی: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال و انفجار، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

 

 صنایع نظامی:

 

پایگاه های نظامی: به دلیل وجود تجهیزات حساس و خطر آتش سوزی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

کشتی های جنگی: به دلیل وجود تجهیزات حساس و خطر آتش سوزی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

هواپیماهای نظامی: به دلیل وجود تجهیزات حساس و خطر آتش سوزی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

 

 صنایع کشاورزی:

 

انبارهای غلات: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند غلات و کاه، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

مزارع: به دلیل وجود تجهیزات کشاورزی قابل اشتعال، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

مزارع دامداری: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند کاه و علوفه، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

 

 صنایع ساختمانی:

 

ساختمان های در حال ساخت: به دلیل وجود مواد قابل اشتعال مانند چوب و پلاستیک، نیاز به سیستم اعلام حریق موقت با حساسیت بالا به دود و حرارت دارند.

ساختمان های بلند مرتبه: به دلیل وجود جمعیت زیاد و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

ساختمان های زیرزمینی: به دلیل وجود خطر تجمع دود و گاز، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا به دود و گاز دارند.

 

صنایع تفریحی:

 

هتل ها: به دلیل وجود مسافران و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

موزه ها: به دلیل وجود آثار تاریخی و هنری ارزشمند، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

مکتب ها: به دلیل وجود دانش آموزان و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

میدان های ورزشی: به دلیل وجود جمعیت زیاد و تجهیزات حساس، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تخلیه سریع دارند.

 

 صنایع فناوری اطلاعات:

 

مرکز داده: به دلیل وجود تجهیزات حساس و خطر آتش سوزی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

شرکت های فناوری اطلاعات: به دلیل وجود تجهیزات حساس و خطر آتش سوزی، نیاز به سیستم اعلام حریق با حساسیت بالا و قابلیت تشخیص سریع آتش سوزی دارند.

 

این لیست فقط نمونه ای از صنایع است که به سیستم اعلام حریق نیاز دارند. در واقع، هر صنعتی که با خطر آتش سوزی مواجه است، باید به سیستم اعلام حریق مجهز باشد.

! دوره های کمک پرستاری و بهیاری با تخفیف ویژه !

 

 

سیستم اعلام حریق در برق صنعتی

 

سیستم اعلام حریق در برق صنعتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، زیرا این صنعت با خطرات آتش سوزی متعددی مواجه است، از جمله:

 

اتصال کوتاه: اتصال کوتاه در سیم کشی و تجهیزات الکتریکی می تواند به سرعت باعث ایجاد جرقه و آتش سوزی شود.

بار اضافه: بار اضافه بر روی سیم کشی و تجهیزات الکتریکی می تواند باعث گرم شدن بیش از حد و آتش سوزی شود.

خرابی عایق: خرابی عایق سیم کشی و تجهیزات الکتریکی می تواند باعث ایجاد اتصال کوتاه و آتش سوزی شود.

وجود مواد قابل اشتعال: در برخی از بخش های برق صنعتی، از مواد قابل اشتعال مانند روغن و گاز استفاده می شود که خطر آتش سوزی را افزایش می دهد.

 

سیستم اعلام حریق در برق صنعتی باید به گونه ای طراحی شود که بتواند:

 

آتش سوزی را به سرعت تشخیص دهد: این سیستم باید از حسگرهای دود، حرارت و گاز برای تشخیص آتش سوزی استفاده کند.

آلارم را به سرعت به اطلاع پرسنل برساند: این سیستم باید از آژیرهای صوتی و بصری برای هشدار به پرسنل استفاده کند.

راه های تخلیه را به طور واضح مشخص کند: این سیستم باید از علائم راهنمایی و رانندگی برای هدایت پرسنل به سمت خروجی های اضطراری استفاده کند.

سیستم های اطفاء حریق را فعال کند: این سیستم باید به طور خودکار سیستم های اطفاء حریق مانند سیستم های آبی، فوم و گاز را فعال کند.

 

اجزای اصلی سیستم اعلام حریق در برق صنعتی:

 

حسگرها: حسگرهای دود، حرارت و گاز برای تشخیص آتش سوزی.

کنترل پنل: برای دریافت سیگنال از حسگرها و فعال کردن آلارم ها و سیستم های اطفاء حریق.

آلارم ها: آژیرهای صوتی و بصری برای هشدار به پرسنل.

سیستم های اطفاء حریق: سیستم های آبی، فوم و گاز برای خاموش کردن آتش.

علائم راهنمایی و رانندگی: برای هدایت پرسنل به سمت خروجی های اضطراری.

 

نکاتی برای طراحی سیستم اعلام حریق در برق صنعتی:

 

شناسایی خطرات آتش سوزی: قبل از طراحی سیستم، باید خطرات آتش سوزی در هر بخش از برق صنعتی شناسایی شود.

انتخاب نوع حسگرها: نوع حسگرها باید با توجه به نوع خطرات آتش سوزی انتخاب شود.

انتخاب سیستم اطفاء حریق: نوع سیستم اطفاء حریق باید با توجه به نوع خطرات آتش سوزی و نوع تجهیزات انتخاب شود.

تست و نگهداری منظم: سیستم اعلام حریق باید به طور منظم تست و نگهداری شود تا اطمینان حاصل شود که در صورت آتش سوزی به درستی کار می کند.

 

در نهایت، سیستم اعلام حریق در برق صنعتی باید به گونه ای طراحی و نصب شود که بتواند از جان و مال پرسنل و تجهیزات در برابر آتش سوزی محافظت کند.

 

برای اطلاع از آموزش ها و سرفصل ها وارد سایت زیر شوید:

آموزشگاه فنی و مهاجرتی پاور